Duo Reges: constructio interrete.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum; Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Quid interest, nisi quod ego res notas notis verbis appello, illi nomina nova quaerunt, quibus idem dicant? Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Hoc non est positum in nostra actione. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.

Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit?

Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Itaque his sapiens semper vacabit. Quid sequatur, quid repugnet, vident.

Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt.

Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum
auditores fuerunt, et tecum ita loquantur?

Quam similitudinem videmus in bestiis, quae primo, in quo loco natae sunt, ex eo se non commoventi deinde suo quaeque appetitu movetur.

Vadem te ad mortem tyranno dabis pro amico, ut Pythagoreus ille Siculo fecit tyranno?
Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio.
Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?
Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus.

Quonam, inquit, modo?: Praeclare Laelius, et recte sofñw, illudque vere: O Publi, o gurges, Galloni! es [redacted] miser, inquit.
Iam contemni non poteris.: Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me nihilo, si potest;
Nihil sane.: Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate.
Quis enim redargueret?: In eo autem voluptas omnium Latine loquentium more ponitur, cum percipitur ea, quae sensum aliquem moveat, iucunditas.

In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus.
Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.
At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest.
Quo igitur, inquit, modo?
Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?

Sullae consulatum? Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest esse dissensio. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Sit enim idem caecus, debilis.